Leszek Skonka

Leszek Skonka

1930 - 2019

Leszek Jerzy Skonka, urodzony 8 stycznia 1930 w Łodzi, zmarł 15 lutego 2019 we Wrocławiu.

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek polonistyka (1956), doktorat (1967).

1956-1961 pracownik Wydz. Kultury Prezydium MRN we Wrocławiu, 1958-1961 założyciel i dyrektor Miejskiego Uniwersytetu Robotniczego, w 1961 podinspektor szkolny w Wydziale Oświaty MRN we Wrocawiu, 1961-1967 starszy asystent i doktorant w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.

1967-1968 wizytator Kuratorium Okręgu Szkolnego we Wrocławiu. 1970-1976 adiunkt w Instytucie Organizacji i Zarządzania na Politechnice Wrocławskiej.

1970-1987 wykładowca i dyrektor ds. pedagogicznych Studium Organizacji i Zarządzania Towarzystwa Wolnej Wszechnicy Polskiej, wykładowca w Studium Doskonalenia Kadr Kierowniczych Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy we Wrocławiu, doradca ds. wdrożeń nauki w gospodarce, publicysta.

1949-1951 współzałożyciel i lider Młodzieżowej Organizacji Niepodległościowej w Łodzi, skupiającej młodzież robotniczą (gromadzenie materiałów niepodległościowych, druk i kolportaż ulotek, samokształcenie polityczne i obywatelskie), członek Towarzystwa Przyjaciół KUL.

W 1951, zagrożony aresztowaniem, wyjechał do Wrocławia.

1951-1955 w ZMP, następnie w SD, 1956-1958 członek władz miejskich SD, usunięty z partii z powodu poglądów politycznych niezgodnych z oczekiwaniami władz.

1960-1965 przewodniczący dolnośląskiego Zarządu Okręgu Towarzystwa Kultury Moralnej.

W marcu 1968 uczestnik demonstracji we Wrocławiu, zwolniony z pracy, bez zatrudnienia do 1970.

1977-1980 działacz wrocławskiego ROPCio, w 1978 współzałożyciel Klubu Refleksji Obywatelskiej we Wrocławiu i założyciel Niezależnego Zespołu Współpracy Naukowej. Od 1978, po rozłamie w ROPCiO, związany z grupą Andrzeja Czumy, 1978-1980 członek Rady Sygnatariuszy ROPCiO.

W pażdzierniku 1979 założyciel Grupy Anty-Berufsverbot (GAB) do walki z dyskryminacją zawodową działaczy opozycji. Współzałożyciel, redaktor i drukarz czasopism niezależnych.

1979 „Wiadomości Naukowych”, 1979-1980 „Refleksji, Propozycji, Działań”, 1979-1981, z Edwardem Staniewskim, „Komunikatu” (GAB),

1980-1981 „Demokracji Związkowej”, w 1981 „Wolnych Związków Zawodowych”. W 1980 współautor raportu GAB na konferencję KBWE w Madrycie o stosowaniu dyskryminacji w pracy zawodowej jako narzędzia walki władzy z opozycją demokratyczną.

21 VIII 1980 założyciel i organizator Komitetu Założycielskiego WZZ we Wrocławiu; współorganizator MKS we Wrocławiu, do pazdziernika 1980 członek Prezydium MKZ, usunięty w wyniku konfliktu. Autor szkoleń z zakresu praw robotniczych. Wielokrotnie zatrzymywany przez SB.

1982-1989 założyciel i autor w podziemnym piśmie „Studium Wiedzy Związkowej”. Przeciwnik Okrągłego Stołu.

W 1989 współzałożyciel, następnie przewodniczący Komitetu Pamięci Ofiar Stalinizmu we Wrocławiu, w 1990 inicjator budowy Pomnika Ofiar Stalinizmu we Wrocławiu.

Autor ok. 300 publikacji z zakresu nauk humanistycznych, pedagogiki, ekonomii, samorządów robotniczych.

1978-1984 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Punkt/Stonka.